نگاه های بهت زده همچنان در آتش می سوزند

 

 

حادثه اى که نگاه های بهت زده سرنشینان را به کلی در آتش سوخت ، اولین حادثه از این نوع نبوده است ، و آخرین هم نخواد بود ، آدمهایى که تا چند روز قبل از سوختن و مردن حال خوشی داشتند ، رؤیاهایى داشتند ، هدفهایى براى آینده داشتند ، یکباره با یک پلک به هم زدن همه ى آرمانها و رؤیاها ، آرزوهایشان روی آسفالتها و بین کوههاى سر به فلک کشیده ، در لابه لاى چندین قطعهء آهن خاکستر شد ، آرمانها سوخت و بدن در لهیب آتش نیز سوخت و یا زخمی شد.

 

حادثهء چند هفته پیش جاده بشکرد (درپهن – سندرک - میناب ) که ناشى از برخورد یک دستگاه سواری پراید بر اثر انحراف به چپ با یک دستگاه سواری پژو که در پی این حادثه کپسول گاز خودروی دوگانه ‌سوز پراید منفجر شد و به خاطر قفل ‌شدن در پراید و پژو متاسفانه برخی از سرنشین ها که شامل مادری با کودک هفت روزه اش بود ....سوختند و برخی نمیه سوخته و برخی با شکستگی دست و پا تا کنون هر کسی که از این جاده گذر می کند حادثه تلخ را از نو احیا می کند .!   

 

                                     جاده بشکرد - مسیر سندرک - مرداد ۱۳۹۱

 

مشاهده ی این نوع صحنه ها برای من آنقدر آسان نیست ولی بنا به دلایلی این حادثه ناگوار مرا مثل بقیه بر سر صحنه ی تصادف دو ماشین برد و کاش هم نمی برد . فقط بهت زده بودم و به فکر این بودم که چند ساعت بعد از حادثه نیروهای آتش ‏نشانی در محل حاضر و به اطفای حریق پرداخته اند ؟ چند ساعت بعد اولین ماشینی که این حادثه را دیده بود و آنهم به تنهایی می توانست ناجی چند نفر باشد؟  چگونه درهای قفل شده را باز کند؟ چه ساعتی به فکر اطلاع رسانی این ماجرا شده بود ؟ . .... 

 

نمى دانم در کدامین روز منحوس تقدیر منحوس ترى براى هر کدام از سرنشینان جوان و نوجوان و پیر و حتى کودک هفت روزه با مادرش رقم خورده بود . آنچنان حسرت و آه و ناله را بین مردمان روستاى درپهن و پاحتک بر جاى گذاشت که تا کنون فکر کنم این داغ و آه سرد نشده است . این اتفاق ناگوار همراه با آه و درد و ناله ى بازماندگان این روستاها ، آنقدر سهل نبود که با یک تیتر خبر و چند کلمه ای از رئیس شوراى درپهن خاتمه یابد . خبرها و گفته ها تکرار چنین حوادثی را کمتر نکرده اند بلکه این جاده سالیان سال و پی در پی منتظر شکار کردن جان آدمیزاد است و همچنان درکمین طعمه خطاها و غفلتهاى متنوع است . بارها در این مسیر تصادفاتى رخ داده است و خانواده هاى بسیارى جان عزیزانشان قربانى این جاده و خطا و غفلت رانندگانى کرده اند که با فرهنگ رانندگى آشنایى کامل ندارند و در کل قانونمند نیستند .  

  

فقط خدا دل داغ دیده ى خانواده هایشان را تسلى ببخشد ، باید از که و از چه شکایت کرد ، از جاده اى که در کمین طعمهء خطاها و غفلتهاى متنوع است ، یا از سرعت غیر مجاز رانندگان ، از بى خیالى و غفلت رانندگان که نسبت به فرهنگ رانندگی هنوز در ابتداى خط هستند ، از پیچ ها  و فراوانى نقاط حادثه خیز ، از یک بانده بودن این جاده ، یا از خواب آلودگى یا نا آشنایى راننده از موقعیت مسیرها، نقص فنى وسیله نقلیه، یا از ماشینهایى که گاز به شکم شان اضافه مى شود بجاى بنزین ، یا از صاف بودن عاج تایر ، یا از رانندگانى که هواى پول بر سرشان زده و تا هر آنقدر می توانند به زور مسافر به خورد این قوطى ماشینها می کنند .!  

 

در هر صورت و در وهله اول به نظر من نقش عامل انسانى مهمترین دلیل وقوع حوادث جاده ای اعم را ماشین سواری یا موتور سواری است ، و با کنار هم قرار گرفتن عواملى دیگر مثل جاده ى غیر استاندارد و خودروهاى غیر ایمن ، و رعایت نکردن علائم و تابلوهاى راهنمایى ، سبقت غیر مجاز در جاده ى یک بانده علی الخصوص  موتور سوارها ، مسلما شاهد روزهایى با تصادف ناشى از حوادث جاده اى و جان باختن آدمهای بیگناه در مسیر بشکرد مى شویم . شک نداریم که قبل از وقوع حادثه های مشابه و متکرر و برای اینکه این حوادث به کمترین تعداد ممکن برسد باید به شاخصهایی دست بیابیم و شاهد روزهای بدون تصادف در مسیر بشکرد باشیم . 

 

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد