به سلیقه روز در آییم اما اصالت را هرگز از بین نبریم....

زنان روزگاران کهن، رنگ در رنگ پارچه ها را طرح زدند و جامه دوختند. آنها نسل در نسل رنگ ها را بر حسب ذوق خود انتخاب مى کردند و با پارچه هاى قدیمى مانند ویل چاپى لندنى و ژاپنی رنگین ترین جومه (لباس) را به تن مى کردند ، اما عصر تکنیک ماشین که آمد٬ بازار این پارچه هاى رنگین کم کم بى رنگ و رونق شد.

در تمام استان اکنون شمار اندکى از زنان سپید مو مانده اند که گاه جومه هاى سنتی و محلى قدیمى برتن دارند؛ لباس هایى که دیگر از رونق افتاده، رنگ هاى شاد آنها به خزان بى هنگام نشسته و در کنج پستوها افتاده است. لباس هاى سنتی که خاطره کمرنگ آنها فقط در روستاها باقیمانده، ٬اما دیگر گویا بین جوانها قابل استفاده نیست و کاربردى ندارد.

زنان استان مثل قدیم پوشش سنتى ندارند، لباس کوتاه بندری و شلوار تزئین شده با خوص و تلی و... ٬ چادر رنگی و گلی بندری ...حتی چاروک سر حالا چه سیاه ساده یا چاروک زری و خوصی .... ٬ برکه سیاه و سرخ دیگر رنگ خود را باخته اند انگار از مد افتاده و بندرت زنان را با پوشش سنتی می بینیم .

                                    

اما برخلاف تصور، مردم استانها و کشورهاى دیگر که از استان ما دیدن مى کنند از طرح هاى اصیل بسیار استقبال مى کنند و جذب اصالت آنها مى شوند، به شرط اینکه لباس زیبا باشد.!!!! اینها قدر اصالت و کهولت لباسهای سنتی را می دانند برعکس ما که ...

نبودن لباس هاى سنتى بر تن زنان این استان براى ما تعجب آور است وشاید علت آن حضور دانشجویان شهرهاى دیگر به دانشگاههاى استان و یا تحصیل دختران ما در شهرهاى دیگر، همچنین سفر به کشورهاى ابوظبى، دبى و امارات و نیز پخش برنامه هاى ماهواره اى که مستقیم و با آنتن معمولى قابل دریافت است، ارزیابى مى شود.

ولی می توان طرح هاى سنتى را تلفیق و لباس هاى بومى را زنده کنیم. در واقع، مى توان از لباس هاى قدیمى الهام گرفت و نقش هاى سنتى خاص را در لباس هاى جدید به کار برد و براى دوختن مانتوهاى جدید نیز مى توان از آنها الهام گرفت. . یا بعبارتى دیگر، هنوز مى توان طرح هاى قدیمى را در زندگى امروزه به کار برد بطوریکه اصالت را هرگز از بین نبریم ....

لباس هاى سنتى نقاط مختلف استان نه تنها به احیا و ماندگارى آنها کمک مى کند بلکه رشته هاى وابسته به آن همچون نوار دوزى، سوزن دوزى، سنگ دوزى ٬ خوص دوزی و تلی بافی ... که در خطر فراموشى قرارگرفته اند دوباره احیا مى شود. شناخت لباس هاى سنتی و محلى هر منطقه بى گمان سبب شناسایى اعتقادات، آداب و رسوم اجتماعى و فرهنگى هر قوم مى شود. ازسویى احیاى البسه محلى، دیگر رشته هاى صنایع دستى هر قوم را معرفى مى کند.