یادی از بازیهای قدیم و سنتی

 

تفاوت عجیبی در بازیهاى کودکانه ی امروز با بازیهای کودکانه ی دیروز می بینم ٬شاید بنظر برخی ها بازیهای امروزه بهتر از بازیهای قدیم باشد و برای برخی شاید برعکس این باشد . وقتی بچه های امروزه را جلوی پی سی آنچنان غرق در بازیهای اینترنتی یا پلی استیشن و از خیره شدن و تمرکز حواس آنها بر روی این بازیهای می بینم چقدر آنها را تنها محسوس می کنم ! نمی دانم چرا بچه های امروزه بیشتر از بازیهای اکشن خوششان می آید ...نمی دانم چرا احساس می کنم این بازیها بچه را منزوی ببار می آورد! و اکثرا دوست دارند هنگام استفاده از این بازیها کسی با آنها هم صحبت نباشد یا خودشان در لاک این بازیها فرو روند. همین که از یک بازی باختند آنچنان می کوبند به میز و صندلی یا دیوار اتاق که ....! گاهی وقتها فقط دوست دارم کنارشان بشینم و از حرکات چشم٬ ابرو ٬صورت٬ دهان٬ و دستهایشان که هر آنگاهی در موهایشان فرو می برند و حتی زیر لب چیزهایی را زمزمه می کنند که نمی دانم  چه می  گویند ...من را سخت به حیرت می اندازد !

 

آنچه از دیدن و تماشای این بچه ها برایم جالب است همان خاطره های کودکی خودم و هم سن وسالانم هست . هیچ یاد ندارم گاهی به تنهایی بازی کرده باشیم یعنی محال بود چندین ساعت متوالی را به تنهایی غرق بازی کردن سپری کرده باشیم . این را قبول دارم که بازیهایی که ما در گذشته لذتش را می بردیم بازیهایی بودند ساده از سنگ و گل و شن های ساحل... طناب و تیله و چرخهای دوچرخه و بادبادکهای کاغذی... و حتی بازیهایمان در دم خانه ها یا کوچه های اطراف خانه یا ساحل های شنی بود که هنگام غروب وقتی به خانه هایمان برمی گشتیم سر و صورت پر شده از خاک٬ و لباسهایمان یا پاره پاره یا کثیف می شدند و دیدن این منظره های داد مادرها به آسمان می رفت و با توبیخ امشب باز فردا که می شد توبیخ دیشب را فراموش می کردیم و همان سنگ و همان تیله بازی شروع می شد .  

 

هرچند که ساده بودند و مثل امروز در فضای اتاقهای زیبا و تمیز نبودند اما هیچ وقت برای سرگرمی تنها بازی نمی کردیم دسته جمعی همه با هم از عصر تا غروب ٬هیچ وقت از باخت اوف مان به هوا نرفت..هیچ وقت یادم نمی آید وقتی از یک بازی شکست می خوردیم مشت محکمی به میز و صندلی زده باشیم...هیچ وقت نمی گذاشتیم باختن در هر کدام از این بازیها بر اعصابمان تسلط پیدا کند و ما را عصبانی کند ! همیشه سعی می کردیم از باختن بازی با یک تبسم شاید تبسمی تلخ بگذریم ...اما هیچ وقت .... 

 

یاد آن دوران بخیر ...هر چند که دیگر آن بازیهای قدیمی و سنتی جایی در بین بازیهای الکترونیک امروزه ندارد اما برای احیای آن بازیها بد نیست جایگاهی برای بازیهای سنتی در کنار بازیهای نوین و مدرن در زیر یک سقف به کودکان بیاموزیم ...  

 

 

 

  

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

 

منبع عکسها  

منبع عکسها